Trakehner Contact Nederland

MARNIX
Hét manegepaard
 
Fedor, Fury, Beauty en Witje allemaal namen die je in vrijwel elke manege tegenkomt. Maar misschien wel de meest gebruikte naam voor een manegepaard is, denk ik: Marnix. Zo’n grote brave sleper die onmisbaar is voor het bedrijf en waar iedereen op heeft leren rijden. Waarom op deze site een verhaal over een Marnix vraagt u zich af? Nou dat ga ik uitleggen.

 
Sinds mijn Zwarte hengst uit de topsport is teruggetrokken is hij natuurlijk niet helemaal niks aan het doen. Sowieso moet hij voor hengstenshows en andere gelegenheden in conditie blijven. Dus doe ik allerlei verschillende dingen met hem.
Eigen hyves
Kasparow geniet al een lange tijd een bepaalde bekendheid (een eigen Hyves door fans opgezet en een eigen forum op Bokt ook door fans onderhouden) en met die bekendheid komt natuurlijk veel fanmail binnen. Behalve mail zijn er nog steeds veel reacties op de webcam die in zijn box hangt. Mensen vinden het geweldig om mee te kijken in het leven van een (dek)hengst.
Een aantal jaar geleden kreeg ik eens een mailtje binnen, gericht aan Kas en aardig als hij is heeft hij die natuurlijk beantwoord. Het was een mail van een jongen van 10 die groot fan was van Kas en die elke dag meteen uit school achter de PC kroop om naar Kasparow te kijken. Hij had al eens gezien dat de deken op Kas scheef lag, maar durfde toen niet te bellen. Een week later heeft hij dan toch de stoute schoenen aangetrokken en heeft hij een mailtje gestuurd. In dat mailtje vertelde de jongen dat hij een groot fan was en zeker aan zijn moeder zou gaan vragen om een keer op visite te gaan bij Kas.
Op visite
Dit soort mailtjes krijgt Kas vaker en meestal blijft het bij mail en krijgen de kinderen de ouders niet mee om ook echt op visite te komen. Daarom dacht ik dat het best veilig was om te zeggen dat hij meer dan welkom was en dat ie als hij langs kwam wel even op Kas mocht zitten. Laat de jongen nu een jaar later met moeder voor de deur staan met cap en rijbroek in de aanslag…..

 Pauze van 8 maanden
Helemaal geen probleem ware het niet dat Kasparow op dat moment her-stellende was van een blessure en al 8 maanden (!) niet bereden was….
Ik kon natuurlijk geen nee zeggen, Kas had het immers ‘beloofd’. Dus na een kopje thee en een gezellig praatje heb ik Kas op de wasplaats gezet, een zadel gepakt en heb de zwarte gezadeld. Kas keek raar op. Acht maanden niks en nu een zadel, maar “Prima hoor, je doet maar” leek hij te zeggen. Eerst maar even aan de longe een paar rondjes laten lopen (hij was erg fris)en toen gezegd:  “Kom maar op!”
Stralen
De jongen zat op zijn rug te stralen en Kasparow liep zo voorzichtig alsof hij een doos eieren op zijn rug had, zo braaf!
De jongen had ‘al’ 2 maanden les op een manege en was dus zeker geen volleerd ruiter, maar Kas was en bleef braaf. Ik was weer zeer onder de indruk van mijn eigen paard en heb de mensen maar niet verteld van de herstelperiode en het feit dat Kas al 8 maanden niet gereden was. Ze zijn naar huis gegaan en ik wist dat Kas heeft er weer een fanclublid bij heeft.
‘Marnix’-klus
Dat was, achteraf gezien, Kas zijn eerste ‘Marnix-klus’ want zo noem ik het tegenwoordig. Klussen die je niet direct verwacht van een dekhengst die bij 7 stamboeken goedgekeurd is en in 3 disciplines succesvol in de internationale sport is uitgebracht en ook al drie goedgekeurde zonen heeft.
Verzoeken
En je moet eens weten wat voor verzoeken er binnen komen voor mijn Marnix!
Tommie, de dressuurruiter die mijn hengsten reed, had een stagiaire op stal beloofd dat ze, bij gebrek aan een eigen paard, de schoolwedstrijd mocht rijden op een paard van Tommie. De wedstrijd kwam dichterbij, de stagiaire was geen fantastisch getalenteerde ruiter en een geschikt paard was er gewoon niet op dat moment. Je begrijpt het al….. “Marnix” ?? Zou hij niet voor een keer die wedstrijd kunnen lopen? Het was L niveau, buiten in een bak van een rijvereniging, de meeste deelnemers hadden hun eigen Tinker of Halflinger mee.
Niet eens winnen
Hij was ingeschreven onder de naam Marnix en hij won het niet!
De proef begon met binnenkomen bij A, bij C linksaf, daar stuurde het meisje rechts …. Zulke fouten maakte ze nog een paar keer en ja, dan win je het niet, zelfs niet van een Haflinger.
Marnix echter was wederom schaapmak en ontzettend braaf! Een week later liep datzelfde paard een Internationale 1* Eventing wedstrijd en liep in de prijzen.
Marnix’ faam
Ook nu nog krijg ik dit soort verzoeken. Wat te denken van de volgende: een bevriende fokker hier uit het Noorden heeft een dochter die de Masterclass van Deurne doorloopt. Onderdelen van het examen voor die Masterclass zijn: twee dressuurproeven, lesgeven en een springparcours.
Dan kan je natuurlijk een stal vol met paarden hebben, maar als dat Trakehners zijn van voornamelijk de ‘Nederlandse’  hengsten springen die met gemak een wissel, maar geen hindernis.
Ze hebben wel een aantal Kas-nakomelingen maar die zijn nog niet in de leeftijd dat ze bereden kunnen  worden, dus wat te doen?? Ja, hoor dan bellen we Marnix maar weer! En dus heeft “Marnix ” een Deurne examen lopen (en de leerling is geslaagd).
Klusje
Afgelopen week heeft Kas ook al weer een Marnix-klusje geklaard.
De oude vrienden van die eerste Marnix rit met het jongetje zijn namelijk niet alleen maar fans op afstand gebleven, ze zijn inmiddels in het trotse  bezit van een jonge Kas, een hele leuke nu bijna twee jarige Trakehnerhengst. We hebben dus geregeld contact en zo kwam het dat ik wist dat de moeder van het gezin een verjaardag ging vieren. De vader wilde graag een echte verrassing verzorgen voor haar en ik werd in het complot betrokken. Het zou een strandrit worden op Kas…eh Marnix.
Geheim
Helemaal in het geheim hebben we het geregeld, ze mocht er niks van weten en er valt toch al met al wel wat te doen. Kinderen moesten vroeger van school, er moest een tweede paard geregeld worden want ja er is ook bos en duin en dan moet je wel een beetje de weg weten! Dus paard geregeld, smoes verzonnen om op tijd met z’n allen op de juiste plek te zijn, het zou leuk worden! Natuurlijk gaat er dan op het laatste moment nog wat mis, ruiter van tweede paard werd op laatste moment ziek, wat nu??? Gezocht in de databank van Kaskinderen en een goede kandidaat gevonden. Een vijfjarige zoon van Kas met een heel ervaren ruiter die ook nog eens de weg wist op dat traject. Hij was gelukkig bereid om op de ‘plaats delict’ op de juiste tijd aanwezig te zijn dus alles zou goed komen,.
De Verrassing was inderdaad compleet, ze heeft het echt niet geweten. Pas toen ze Kas zag staan met zadel en uitrijdeken op riep ze:  Nee Echt!?!?! Ja echt, jij gaat er op en een strandrit maken! Zo zijn ze onderweg gegaan, vader en zoon, fan en gids. Het werd een prachtige rit! Het zou regenen en waaien maar op het moment dat ze het bos in reden werd het zonnig en hebben ze alleen nog maar genoten. Door bos, over duin, op het strand, draven door het water, galopperen langs de vloedlijn, de perfecte rit!!!!
Uiteraard was Marnix ook nu het voorbeeld van een braaf paard, geen stap verkeerd goed aan de hulpen en volledig tevreden. We hebben zelfs hetzelfde jongetje nog in een rijbroek gehesen (voor hem ook een totale verrassing) en ook hij heeft de strandrit van zijn leven beleefd. Ook hij galoppeerde door het water en ook bij hem was de glimlach niet van zijn gezicht te krijgen.

Kas heeft waarschijnlijk net zo genoten als zijn gastruiters, alleen jammer dat de rit naar huis nu iets langer duurt als vroeger, toch was ‘t het dik waard!
Ik denk wel soms: ‘t is maar goed dat ie zwart is en niet wit anders zou hij niet alleen Marnix-klussen hebben maar ook nog met een Sint op z’n rug moeten rond hobbelen!

Tot een volgende keer, veel groeten van Marnix!    Arja
 

EEN HELE BIJZONDERE VERJAARDAG
 
De moeder van het inmiddels 13 jarige jongetje werd onlangs 40 jaar jong. Wensen heb ik niet; ik heb een geweldig gezin, we zijn gezond en het Kasparow-kind hebben we intussen al op stal staan. Overigens is dit ook een verhaal apart, maar daar zal ik nu niet over uitwijden.
Het werd voor mijn man erg moeilijk een verjaardagscadeau voor mij te bedenken. Ik ben geen type voor een groot feest of een surpriseparty, dat had ik hem uitdrukkelijk verboden….
Dus, had hij besloten, moest het iets met paarden worden. Hij besloot de hulp van Arja in te roepen, die uiteindelijk aanbod dat ik een strandrit op Kas mocht maken.
Op de bewuste dag, we hadden ’s ochtends nog gewoon gewerkt, zijn we in de auto gestapt met een voor mij onbe-kende bestemming. Er was geen dress-code, maar ik had wel gesignaleerd dat mijn rijbroek van de waslijn was verdwenen….
Uiteindelijk kwamen we aangereden bij het strand, en daar stond Kas opgezadeld en al op mij te wachten! Ik kon het niet geloven, dat ik echt op hem ging rijden en dan ook nog door de duinen en het strand op. Twee tellen later kwam mijn ‘gids’ Lodi aangereden, met zijn eigen inmiddels 5 jaar oude Kas-kind Karpov.
Best wel een beetje zenuwachtig stapte ik dan op hem. Toen we eenmaal de duinen in waren en Kas, euh Marnix, zo braaf was, viel dat helemaal van me af. Het was gewoonweg genieten!
In een keurig beschaafd galopje gingen we over het strand, het zonnetje kwam er nog bij kijken, het was echt geweldig! Ik voelde mij eerder een meisje van 16, dan een vrouw van 40.
Wat ook geweldig was, was hoe Karpov zich gedroeg. Voor hem was het de 2e keer op het strand, maar ook hij was zó braaf! Dat bewijst maar weer eens dat Kas zijn geweldige karakter aan zijn kinderen meegeeft.
Nadat Arja had geconstateerd dat alles goed ging, mocht Mark (onze zoon) ook nog een sprintje trekken op het strand. Nu kon zijn dag natuurlijk ook niet meer stuk!
We hebben de middag afgesloten met een gezellig etentje, en al met al was het voor mij een onvergetelijke dag.
Marnix en Arja, nogmaals ontzettend bedankt!

Carla