Wonder van Rheinland
Geplaatst door admin on 18 april 2014
Stel: je hebt een bewezen fokmerrie, ze is op leeftijd al 21 jaar oud, ze is gezond en wel. Je besluit dus nog 1 keer te dekken, dat is dan wel haar laatste, besluit je want de 
merrie heeft al zoveel gegeven. Je hebt een opvolger maar nog 1 keer kan ze een mooi veulen brengen. Na lang overwegen kies je een hengst, niet een zo maar “in de mode hengst” maar een weloverwogen en “out of the box” idee. Je kiest een Anglo Arabier die het goed doet in de (samengestelde) sport om dat laatste veulen te maken. Het is nog vroeg in het voorjaar maar je begint toch maar met dekken want 1) hengst loopt in de sport dus wellicht niet altijd beschikbaar en 2) merrie op leeftijd misschien heeft ze wat meer tijd nodig. Maar natuurlijk lukt het wel die eerste keer, word de merrie gewoon meteen dragend. Gelukkig maar want een week later heeft de hengst een ongelukje in training en moet naar een kliniek door alle stress en gedoe gaat er meer mis en om het leven van de hengst te redden moet hij per direct gecastreerd worden. Maar je merrie is dragend, ook de controle die de dierenarts een paar weken later doet geeft het juiste beeld, dat laatste veulen dat gaat er komen. Halverwege de dracht doet de dierenarts nog een keer een controle om zeker te zijn en alles ziet er prima uit.
En dan komt de tijd dat de bevalling aanstaande is. Een ervaren merrie dus echt zorgen heb je niet. Toch zet je haar onder een camera zodat je haar goed in de gaten kunt houden. 
Alle tekenen zijn goed de geboorte loopt prima en er word een prachtig donker veulen geboren, maar dan opeens wordt alles anders. Merrie gaat weer liggen, gaat weer persen? En dan komt er nog een veulen! Volslagen onverwacht niemand had dit ziet aankomen. Gaat dat wel goed? leven ze? Zijn ze gezond? Maar het gaat goed! Ze staan vanzelf op, ze gaan vanzelf drinken, allebei. Moeder is blij en trots, veulentjes zijn vrolijk! Eigenlijk wil geen enkele fokker een tweeling maar toch dit is wel heel bijzonder. De moeder van Gribaldi was de helft van een tweeling, en er zijn meer voorbeelden van paarden die als onderdeel van een tweeling geboren zijn toch helemaal goed komen. Het is een zware klus voor de merrie maar haar ervarenheid trekt haar hier ook doorheen, ze doet alsof dit heel normaal is! Ze heten Omari en Oka-Liebchen omdat nummer twee wel echt een kleintje is krijgt die een lieve naam. Mama Pr.St.Oksana is een Consul dochter uit een Lucado moeder ze heeft een kunststukje afegeleverd. Top gedaan. De laatste veulens van Papa Ishmahn AA maken het prima.
Comments