Bezoek aan een superster!

Geplaatst door admin on 28 mei 2018

Als je al eens eerder bij Anky bent geweest dan is het best allemaal heel anders geworden. Er is sinds ons laatste bezoek, en dat is al weer jaren geleden, heel wat verandert. Heel wat, zeg maar vrijwel alles! Eigenlijk is alleen de binnenbaan gebleven, verder is alles anders geworden. Het begint al bij de oprit, die ligt op een andere plek.

De stalgebouwen zijn anders, de boxen zijn anders, zelfs de steensoort is totaal anders. Het was altijd al een mooi bedrijf, nu is het nog veel mooier geworden!

We werden vriendelijk ontvangen en toen we allemaal aanwezig waren, sommige wat later want de Pinksterdrukte op de weg maakte dat sommige reizen heel veel langer duurde dan de kilometers deden vermoeden, begon de uitgebreide rondleiding

We mochten overal kijken en er werd over elk paard wel wat verteld. Waarom dat paard er was, hoe het heette, welk niveau het liep etc. Er werd verteld over de diverse hengsten die er staan, over de onderlinge verschillen in karakter en wat voor gevolgen dat kan hebben in de vorm van training die het dier dan krijgt

We zagen minder bekende paarden maar natuurlijk ook een paar heel bekende gezichten. Voor ons als paarden minnend volkje is het toch alsof je grote filmsterren ´in het echt´ tegenkomt.
Zeg nou zelf, Salinero gewoon aanraken dat is toch of je Brad Pitt een hand kan geven?

Wat meteen opvalt is dat het bedrijf van Anky een druk bedrijf is een echt bedrijf, geen hobbytuin, maar een plek waar hard gewerkt wordt. Ondanks dat is het hele bedrijf netjes bijgehouden en kan je zien dat de paarden het er goed hebben dat er heel hard gewerkt wordt. Of ze nu de megasterren zijn of aankomende talenten, ze zijn paard en komen in paddock of op de wei. Ze werken hard maar ze zien er goed uit, als goed getrainde atleten

Nadat we alles in en om het bedrijf hadden gezien werden we genodigd voor een kopje koffie en had Anky tussen de bedrijven door heel even tijd om ons wat te vertellen en onze vragen aan te horen. Ze zat tussen twee afspraken in en was de hele dag al amper thuis geweest haar hond moest dat wel even laten weten dat hij dat maar niks vond! Hij verdiend ook zijn aandacht!

Anky vertelde over hoe het zo was gekomen dat zij een Trakehner is gaan rijden. Helemaal aan het begin van TCN was er een groep mensen die voor Anky, ze mocht zelf mee uitzoeken, een paard gingen kopen. Zij kon die dan opleiden en uitbrengen en er werd een afspraak gemaakt dat het paard niet verkocht zo worden. En zo geschiedde…. Op de hengstenkeuring in Neumünster werd Partout uitgezocht er werd een budget afgesproken. Op de veiling liep dat budget al snel gevaar en moest er ter plekke een noodvergadering plaats vinden om het budget een beetje op te rekken want jij dreigde te duur te worden. Maar het lukt, Uwe laat eindelijk de hamer vallen en zo kwam Partout naar Nederland. En de rest is geschiedenis zou je bijna zeggen. Ze hebben samen veel successen mogen vieren en hebben het allerhoogste niveau behaald.

Anky vertelde verder dat Partout het enige paard is wat ze `gratis` had gekregen, alle andere paarden heeft ze altijd voor betaald. Dat alleen al maakte Partout een uniek paard. Toen Partout uit de sport ging en naar de fokkerij zou gaan zou hij verkocht moeten worden maar dat ging Anky te ver, dat ging niet gebeuren, hij mocht niet zo maar weg. Zo heeft ze samen met een paar mensen, Toon onder andere, Partout overgenomen en via Joop ten Uytert ter dekking gezet.

Anky is erg begaan bij haar paarden, het zijn geen objecten, het zijn na zoveel jaren samenwerking meer dan alleen maar paarden, daar zorg je goed voor!

We mochten vragen stellen en één van die vragen was of Anky wel eens naar afstamming keek als ze naar een paard ging kijken, nee was het antwoord. “Ik kijk er helemaal niet naar. Ik vind dat totaal niet belangrijk”. Maar kwam er achteraan, er zijn er wel die ik liever niet zie in een afstamming. Er zijn er dus die ik om het papier laat staan, of liever gezegd, daar ga ik niet naar kijken. Ze selecteert niet op ras, eerder op karakter. Daar kwam meteen naar voren dat ze sommige beslissingen van fokkers en- of stamboeken niet volgt. Bij het KWPN lijken ze alleen voor de topsport te willen fokken, dat is niet handig want zo veel mensen die een hoog sensibel paard willen die heel snel heet worden, heb je niet. Je kunt veel beter een paard fokken waar iedereen mee weg kunt sturen, dat is een paard wat je altijd kunt verkopen. Ik heb er verschillende staan die heel veel kunnen maar onverkoopbaar zijn omdat ze lastig te rijden zijn. Als voorbeeld gaf Anky de twee hengsten aan die ze nu onder zadel heeft. Zen, “die heet zo maar dat is ie niet“, een Blue Hors Zack zoon, is zo druk in het hoofd en zo snel met alles dat vrijwel niemand er iets mee kan, hij is geweldig maar verre van makkelijk. Maar ik heb ook Guardian S (Moorland Bodyguard x Trento B) onder het zadel, het compleet tegenovergestelde. Een paard wat je niet gek krijgt, we hebben nog niks gevonden waar hij kijkerig van wordt. Als je dus een paard wilt fokken wat je kan verkopen kan je het beste die pakken! Wat Anky verder vertelde is dat ze als ze paarden van klanten in de baan krijgt voor les of training dat ze heel vaak de eigenschappen van de vaders terug ziet. Ze herkent een Gribaldi, een Partout, een Totilas, ze hebben allemaal wat weg van hun vader waardoor ik precies weet wat er komt, erg leuk

De koffie was op, Anky´s tijd ook, en dus gingen we in een lange stoet naar het dorp Erp waar midden in het dorp op het plein een restaurant al wist dat we kwamen.

Het was volle bak! Misschien wel meer mensen dan we in eerste instantie hadden verwacht waren gekomen.

Heel erg gezellig om weer even bij te praten. En dat kunnen we, praten over paarden en over Trakehners in het bijzonder, daar kunnen we heel wat uren mee vullen! (later meer over de vergadering)