Sport is zijn toekomst
Raar gezicht hoor, zo’n grote slungelige baby die opeens in een echte Duitse trainingsstal staat. Tussen grote enge Holsteiners en nog meer Trakehner hengsten. Man’o War is 1 van de Trakehner hengsten die in training staan bij Cord Meiners. Hij is één van de grootste, maar in vergelijk met de Holsteiners is zelfs hij een kleintje (wat een reuzen zijn dat) Man ‘o War is 2 jaar en een paar maanden als hij vanuit de opfokgroep waar hij tot dan heeft gewoond verhuisd naar Duitsland waar hij voorbereid gaat worden op de voorronde van de hengstenkeuring. Man ‘o War is een zoon van Kasparow uit een Abdullah merrie (Manna II = Abdullah x Leonardo)
Het is duidelijk dat “Mannetje” erg moet wennen aan zijn nieuwe leven. In de eerste weken dat hij in training staat wordt hij sterker, maar ook “bloter”. Zijn lijf droogt op en hij gaat, alweer, groeien. Toen hij twee weken in training stond ben ik wezen kijken, van mijn huis naar zijn stal is 2 uur dus heel goed te doen, en eerlijk gezegd….. ik ben een beetje geschrokken. Hij was bloot op de ribben. Had vrijwel geen hals meer over. Hij was misschien wel 6 cm. gegroeid in de hoogte en dat was allemaal uit de zijkanten verdwenen! Hij bewoog veel beter, hij werd duidelijk goed getraind. Hij glom als een spiegel en keek heel vrolijk, hij was helemaal thuis tussen al die mannen! Weer twee weken later ben ik weer gaan kijken, nog steeds was hij niet vet maar wel weer veel gespierder, hij zag er super uit! Inmiddels was Cord, zijn trainer, begonnen met springen in de kooi met hem. Het gaat nu nog niet om de hoogte maar wel om de handigheid. De jonge vos heeft duidelijk heel veel vermogen, zo legt Cord uit, maar weet helemaal niet hoe hij er mee om moet gaan. Hij loopt heel makkelijk de springkooi in en springt over elke hindernis die hij tegen komt maar het ziet er een beetje uit alsof hij springt om zijn nek niet te breken, hoog en zonder ritme. Toch ben ik heel trots en blij met “mijn” mannetje. Mede-eigenaar/ Fokker van Man ‘o War Dhr. Hittmeyer is ook afgereisd, voor hem een hele lange reis, om de jonge hengst te zien. Ook hij ziet dat de vos weliswaar niet spekvet is maar er wel heel goed uitziet. Als je hem zo door de baan ziet gaan ga je toch denken……. Zou het lukken? Hij is wel een heel echt paard aan het worden…… Stel je nou toch eens voor dat hij erdoor komt en hij mag naar Neumünster? Wat dan?
En dus gaan we samen overleggen over hoe verder…… stel dat…….. afspraken worden gemaakt.
Weer een paar weken gaan voorbij en weer ga ik op bezoek bij Mannetje en Cord. Nu is hij opeens weer van kleur veranderd, hij lijkt dieper van kleur zijn huid is schoon en gezond hij is naar de smid geweest… het is echt een heel echt paard, niet langer een baby. Cord heeft tijd om hem weer even in de kooi te laten springen zodat ik het verschil kan zien.
En dat verschil is mega. Hij springt veel handiger weet precies hoe dit moet, is ontzettend voorzichtig, wil met niks iets aanraken en weet precies hoe hij dat moet doen. Handig en vlug schat hij in hoe hoog en waar en lichtvoetig veert hij van de grond en land heel keurig aan de andere kant. Knap paard!!! (vind ie zelf ook, hij is trots op wat hij heeft geleerd) Vol vertrouwen wandelt hij naar Cord die hem beloond. Die twee kunnen het duidelijk goed vinden. Cord zegt nog even: vermogen om 2.5 meter te springen, wacht maar……. Ik ben het helemaal eens maar ik blijf mezelf terug fluiten en blijf denken: goed paard maar de kans is zo klein dat hij erdoor komt!
En dan opeens begint de “Vorauswahl-reise”, de eerste bezichtigingronde. Op de 16 augustus gaat de commissie naar het eerste adres, op 26 augustus is de laatste dag in Schleswig Holstein. Dan is alles bekend en is de selectie gemaakt. Tussendoor op 23 augustus is de reis in Rheinland aangekomen. Tot de dag van het Rheinland zijn er op 9 verschillende plekken 14 hengsten geaccepteerd en een aantal andere zijn er op de reservelijst geplaatst, er zijn natuurlijk ook veel hengsten afgewezen. Op internet is een site waar alles bijgehouden wordt door mensen die op de diverse plekken aanwezig zijn soms zijn er zelfs foto’s van. Tijdens de dag in Rheinland kan ik zelf ook gaan kijken, altijd leuk om Trakehners te zien en als er op 1 plek zo’n 22 jonge hengsten verschijnen dan is dat helemaal een feest. De kwaliteit in Rheinland is ongekend hoog! Maar liefst 12 hengsten krijgen die dag groen licht! Op 1 dag! Er zit 1 hengst tussen die echt “springen gefokt” is en een aantal heel interessante afstammingen, mooie paarden, super bewegers. Rheinland kan trots zijn!
Ons Mannetje gaat naar de selectiedag in Niedersachsen, de provincie waar Cord woont. Op 10 kilometer afstand van zijn stal moet Man’o War zijn kunnen tonen. De voorselectie in Niedersachsen is 1 dag na de Rheinlanddag. Mijn auto klaagt over het aantal kilometers. Ik heb oppas geregeld voor de beesten en ’s morgens vroeg vertrek ik dus weer naar Duitsland om erbij te zijn. Ook hier is alles goed voorbereid, er is een kooi klaargezet voor het springen, een baan afgezet voor het tonen op de harde bodem. De mobiele röntgendienst is er ook. Zodra je hengst doorverwezen wordt gaat de hengst op de foto zodat iedereen inzicht kan hebben in zijn gezondheid. In Niedersachsen zijn vandaag 11 hengsten. Cord heeft 7 ervan zelf getraind, 2 andere moet hij ook voorbrengen dus hij holt de benen uit zijn lijf. Dat kan ie goed en hij blijft lachen, hij vind dit leuk!
Onze hengst komt als 5de voor de jury. Hij draaft over het harde naar de jury toe en loopt fantastisch. Hij heeft geoefend en weet wat er van hem verwacht wordt, hij lijkt niet nerveus en ziet er erg volwassen uit. Ondanks het feit dat hij de jongste hengst is die ingeschreven staat toont hij dat niet.
De jury bekijkt hem goed, bespreekt, kijkt en kijkt nog een keer. Man o’ War doet wat hij moet doen, goed luisteren en mee lopen met Cord. Hij is braaf! Hij mag even terug in de box in afwachting van het springen. Eerst gaan alle hengsten op het harde daarna gaan ze allemaal naar de kooi. Er zijn ook hier er een paar bij die springen nooit als hobby gaan zien maar allemaal redden ze zich goed over het hout. Er is een Best Before Midnight schimmel bij die goed kan springen. Maar toch die vos van Kas, die kan echt springen. Wederom knalt hij van de grond. Met macht en vermogen neemt hij de sprongen. 
Meteen daarna is hij rustig aan het wachten tot ze het weer hoger bouwen en als Cord zegt: ga maar dan start hij op, trekt aan en springt weer huizenhoog. Gaaf paard!
Jullie kennen me, ik kan wat overenthousiast zijn over Kas en zijn kinderen maar ik ben niet blind. Ik zie ook wel dat hij iets meer Trakkie type zou kunnen hebben, dat hij nog lang niet af is en dus een beetje hoekig hier en daar. Dat hij nu, doordat hij nog overbouwd is, niet genoeg bergop galoppeert. En zo zijn er wat kleine dingen maar ik ben desondanks trots op hem.
Nadat de hengsten hebben gesprongen worden ze in twee groepen in de baan rondgestapt aan de hand. En dan gaat de voorzitter en zuchtleiter Lars Gehrmann uitleggen wie er wel en wie er niet door mogen. Een grote zwarte mag door, hij is een GP product, een donkervos Gribaldi mag door, nog twee krijgen groen licht en Man ‘o War? Die gaat op de reservelijst. Geen nee maar ook geen ja…….. Nog langer is spanning zitten dus. Ik kan me wel voostellen dat Gehrmann niet zomaar ja zegt. De commissie moet in de twee volgende dagen naar het noorden en daar wonen veel Heops en Hirtentanz zonen. 
Trakehner Springwonder Hirtentanz toont zijn eerste jaargang hengsten en Heops heeft in het jaar 2007 vijftig (!) veulens op de wereld gezet. Dat zijn vrijwel zonder uitzondering springpaarden dus ja, je moet je vizier open houden. Dus weer wachten…….. dat valt niet mee.
En dan bijna een week later komt eindelijk het definitieve antwoord. In de vorm van een brief die bij Dhr. Hittmeyer op de mat valt en begint met : tot onze spijt moeten wij u meedelen dat……. Da’s echt jammer, we hadden het zo leuk gevonden om hem mee te nemen naar Neumünster! Na een vriendelijk gesprek met Lars Gehrmann krijgen we te horen waarom (nog) niet. Hij is te jong, zijn galop moet meer bergop, hij mist een beetje het Trakehner type maar hij behoort tot de top 5% van de best springende Trakehner paarden. Dat is goed om te horen! Ik had het al eerder gezegd, Man’o War’s leven gaat een sportleven worden.
Nu zal hij ruin worden maar nog steeds gaat hij doen waar hij voor gemaakt is: sporten, springen en leuke dingen doen! (en nog leuker!!! Hij komt weer thuis!!) Hij gaat nog een jaar groeien en niksen daarna begint zijn leven als sportpaard. Het was een mooi avontuur, die spanning……… de ontwikkeling………dat smaakt naar meer!!
Arja van der Laarse
