Trakehner Contact Nederland

“Met Sauce Hollandaise “

Ondanks de grote teleurstelling dat Neerlands Hoop in blijde dagen,de mooie hengst Velasquez van de Berkenhoeve, zich op de eerste dag blesseerde omdat hij zijn springvermogen wel op een heel opvallende wijze tentoonstelde, was Neumünster 1989 voor het TCN en haar steeds groeiende aanhang toch nog een feest.

Een ongekend groot aantal Nederlandse Trakehner liefhebbers omzoomde al op donderdagmiddag de ring, er komen tussen de vertrouwde gezichten steeds meer nieuwe. Op donderdag werden alle records gebroken, overal hoorde je Nederlandse stemmen. De belangstelling voor Trakehners in Nederland is snel aan het groeien, de activiteiten die het T.C.N. ontplooit zullen daar zeker debet aan zijn.
We leefden allen diep mee met de Berkenhoeve gezien het opgeluchte applaus dat opklonk bij de mededeling dat nummer 50 gekört was. Ook volgden we met spanning het veilinggebeuren waar het paard aangekocht werd dat de promotie van de Trakehner in Nederland weer naar grotere hoogten moet brengen, maar waar ook Freddy Hollaender met een onbewogen gezicht bleef doorbieden op nr. 56 die de Nederlandse keuringscommissie voor het KWPN verrichtingsonderzoek had aangewezen en dat zo het duurste veilingpaard werd.
Naast al deze sensaties waarbij de emoties hier en daar hoog op- liepen, was het vooral gezellig en saamhorig, en genieten van een jaargang hengsten die wellicht die uitgesproken toppers mistte, doch over de hele linie van zeer goede kwaliteit was en een groep sublieme veilingmerries met twee uitschieters waarvan vooral de tweejarige, de tongen flink in beweging bracht, we zullen u meenemen langs de gebeurtenissen in de juiste volgorde.

Donderdag de aankomst
Wanneer je moet afgaan op het gezegde: “de eerste klap is een daalder waard”, dan waren we na catalogus nr. 1 vertrokken. Het was jammer dat de eerste zo tegen viel, een onontwikkeld mager vosje dat telkens bij zijn binnenkomst de openingsfanfare ten deel viel, ik vrees dat het de mooiste entree uit zijn leven zal blijven.
Wellicht dat door deze tegenvaller de nummer 2 zo hoog beoordeeld werd?
Het lot kan toch vreemd te werk gaan, want afgezien van een paar absolute toppers, bevonden zich bij de eerste helft van de getoonde hengsten weinig goede, terwijl na nummer 41 de een na de andere aansprekende hengst zich aan- diende.
Als voorbeeld: van de eerste 40 werden er 6 gekört, terwijl tussen nr 41 en 72 de 11 overige gekörte hengsten zaten. De keuring buiten, dit jaar weer tussen de stallen gesitueerd, begon met schitterend mooi zonnig weer. Maar hoe beter de hengsten werden, hoe slechter werd het weer, op het laatst stonden we verkleumd, bij elkaar gekropen onder parapluis.
De hengsten die op de correctheid van hun bewegingen beoordeeld werden, hadden het allerminst gemakkelijk.
Het is toch al een zware taak voor een jong paard om op zijn blote voeten correct te bewegen op de harde weg, zeker in een smalle baan, in een vreemde omgeving, langs de kant publiek en vaak een lange reis nog maar net achter de rug.
Maar als deze omstandigheden nog eens verzwaard worden door het feit dat de asfaltweg door de regen veranderd is in een glimmende gladde glijbaan, moet je wel sterk op, je hoeven staan als je je onder zulke omstandigheden goed toont.
Sommige toeschouwers vonden er wat teveel té grote hengsten bijzitten.
Hier en daar hadden die grote hengsten wat onevenredig fijne pijpjes en kleine voetjes. Maar wat het tonen van de beweging betrof zagen we er weinig die niet correct waren, zwaaiden, maaiden of onregelmatigheden vertoonden.
Sommige hengsten vertoonden op de harde weg wel de neiging wijd te gaan achter, een euvel dat later binnen in veel mindere mate geconstateerd werd, evenals het steken dat vaak met opwinding gepaard gaat en een zoeken naar een juiste balans.
De overheersende mening was,in tegenstelling tot het vorig jaar, dat deze collectie kwalitatief een sterke en langdoorlopende groep hengsten omvatte. Hierna werden de veulens en de merries nog buiten getoond, maar die hebben we maar laten zitten tot de volgende dag, verkleumd als we al waren, zelfs al was ik nog zo nieuwsgierig naar de tweejarige Consul x Mahagoni merrie op wiens foto ik thuis al verliefd was geworden bij het inkijken van de catalogus.
Velasquez
De belangstelling van de TCN leden ging natuurlijk in de eerste plaats uit naar Velasquez, de inzending van de Berkenhoeve. De onder catalogusnummer 50 staande hengst is een zoon van Mackensen en de merrie Vitalis een dochter van Ibikus. Haar moeder, de Premie stute Viljana had de volbloed Admiral tot vader, terwijl we verder achter de merries tam nog Julmond vinden.
Een hoogst actuele en interessante afstamming hetgeen ook door de keuringcommissie werd onderschreven.
Velasquez liet zich op de harde weg goed zien, voorbeeldig geshowd door Gerard die de hengst inhield in verband met de gladde ondergrond, zo de correctheid en de takt van de gangen onderschrijvend, later bij het losgaan op de zachte bodem kon hij zijn ruimte en kracht altijd nog wel laten zien.
Nu was er een nieuw programmaonderdeel toegevoegd, n.l. het verplichte vrij- springen.
Een ieder die mijn schrijfsels regelmatig leest kan van mijn mening ten opzichte van het springen van Trakehners op de hoogte zijn. Het Trakehner Verband wil laten zien dat Trakehners kunnen springen. Ik blijf er echter bij dat, hoe overtuigend zij dit ook zullen bewijzen, de Duitse rijstijl (want daar gaat het om) zich eerst zal moeten aanpassen aan het rijden met bloedpaarden, wat Trakehners zijn.
Zij vergen een andere omgangsvorm dan over het algemeen in Duitsland gebruikelijk.
In dat geval zullen Trakehners thuis hun springtalenten kunnen bewijzen. Dit terzijde, maar die instelling van het Trakehner Verband, en vooral de doortastende en direkte manier waarop ze dat aanpakten, had ten gevolge dat een groot deel van de show voor iedereen verloren ging en in het geval van Velasquez dat hij gedupeerd werd. Na zijn goede optreden buiten ging Velasquez, evenals de meeste hengsten, naar binnen waar in de grote hal een losspring oefenparcoursje opgesteld stond.
De hengst sprong de hindernissen met gemak en galoppeerde daarna naar de hoek vlak voor de erezitplaatsen: Hier stond geen afzetting voor en er zat nog geen publiek op de stoeltjes. De groene heg die als afscheiding tussen de hoofdring en het publiek diende, zo’n kleine meter hoog, kwam Velasquez bekend voor, huis maakte hij vaak, samen met Gerard tijdens de training voor de lol sprongetjes over zulke groene heggetjes.
Toen er ook nog twee mensen met zwepen achter hem aan kwamen hollen om hem te pakken bedacht hij zich geen moment en sprong (degene wiens naam hij draagt waardig) die vreemde ruimte in, waarbij rij en zijn eigen achterbeen ernstig gehavend werden.
Het mag voor het super karakter van de hengst pleiten, dat hij vervolgens stil bleef staan tot zijn vertrouwde verzorger bij hem was en hij zich door hem tussen de rijen stoelen door, in volkomen rust weer naar de ring liet begeleiden. Na dit incident werden er hekken geplaatst voor de lage zitplaatsen. Voor Velasquez kwam die maatregel te laat.

Zo braaf sprong Velasques de dag na zijn pijnlijke ervaring

De dierenarts verzorgde de wonden, die gelukkig alleen vleeswonden bleken te zijn. Gerard heeft vanaf dat moment met inbegrip van de hele nacht om de twee uur met de hengst gewandeld. Het gevolg was dat Velasquez de rest van de keuring duidelijk minder fit was, de eerste show was verdwenen. Dat kon niet anders, de Berkenhoeve .had de keuze tussen het stijf laten worden van het been of de hengst te vermoeien.
Terecht is voor het laatste gekozen, maar het incident bleek later behoorlijke gevolgen voor de fokker te hebben.
Vrijdag het verplicht vrij springen en loslopen.
Later tijdens het nakaarten over de opzet van de keuring werden de meningen wel wat genuanceerder. Ook het verhaal van de Bericht Erstalter belichtte beide kanten van de zaak, maar tijdens het programma van de vrijdagochtend was de algemene mening “dit is niet goed”.
De hengsten, of ze nu konden springen of niet, lieten na het springen nauwelijks een aansprekende drafactie zien.
Voor de kenner die weet dat die draf een gevolg is van opwinding en training is dat niet erg.
Voor de show is het moordend en voor de promotie van de Trakehner naar buiten toe een slechte zaak omdat lang niet iedereen er voldoende aan heeft de afzet en takt te zien om de gangen te kunnen beoordelen.
Volgens de vakmensen was het de meest eerlijke manier om de bewegingen te beoordelen, alle hengsten waren de eerste brutaliteit kwijt en lieten slechts hun natuurlijke gangen zien. Ik ben meestal de laatste die tegen progressie is, alleen dàt houdt ontwikkeling gaande. Maar er zijn twee nadelige punten aan dit (voor mij toch al overbodige) nieuwe programma onderdeel: ten eerste gaat de show, zo onverbrekelijk onderdeel van deze keuring en zo behorend bij de schoonheid van de hengsten verloren en ten tweede bleken de meeste van deze nog zo piepjonge hengsten, het zijn eigenlijk nog maar baby’s, volslagen uitgeblust op de zaterdag. Niet alleen Velasquez maar ook b.v. de reserve Sieger viel bijna om van vermoeidheid en had nog ternauwernood enige uitstraling. De vraag rijst of deze gevolgen het zien van het springen van de hengsten wel waard zijn, temeer daar er (dit jaar) geen puntentoekenning voor dit onderdeel bestond en wij enige subliem springende hengsten met een aanvaardbaar exterieur en bewegingsmechanisme niet gekört zagen. Het Trakehner Verband zal er zijn hoofd zeker over breken en menig discussie aan wijden, ik hoop dat zij voor volgend jaar tot een aanvaardbare oplossing komen.
Het mag geen verwondering wekken dat een van de hengsten die zich onderscheidde bij het onderdeel springen een Bajar zoon was, zaterdagavond in de Gala show bevestigden drie halfbroers van hem deze specialiteit die ze samen met de bijna identieke grijze kleur van hun vader meekrijgen.
Maar ook andere hengsten sprongen meer dan verdienstelijk waarbij opgemerkt dient te worden dat het meestal de wat kleinere hengsten zijn die het gemakkelijkste en met veel techniek en elasticiteit springen. Bij de volbloedzonen sprong de Spring Dive XX zoon Plumet zich het meest in de kijker, deze goedgebouwde hengst, gefokt door de familie Demedts bracht in de veiling slechts het tegenvallende bedrag van 8000 op, hopelijk bewijst de hengst straks in de sport zijn werkelijke waarde.
Hij werd gekocht door Eric Slot uit Frankrijk.
De mooie typische Swazi XX zoon VascoDa Gama beschikte over een voorbeeldig rijpaardtype en drie beste bewegingen. Zijn hoofd sprak niet aan en van springen moest hij niet veel hebben.
Toch een best paard die al door verschillende mensen was uitgezocht als toekomstig rijpaard toen hij niet gékört bleek. Hij werd echter teruggetrokken voor de veiling.
Alle Anduczonen sprongen verdienstelijk en bewogen zich opvallend elastisch met vooral veel ruggebruik. Helaas bleken twee van hen over onvoldoende kwaliteit voeten te beschikken wat verdoezeld werd door beslag. Wellicht dat het de reden was dat de mooie 169 metende Hennessy (Anduc x Mahagoni) niet gekört werd. Deze kwaliteitsvolle, goed bewegende hengst werd gekocht door Ruud Hollaender als dressuurpaard voor zijn dochter Eugenie.

Partout laat zien dat hij nog meer talenten heeft.

De eerste echt goed bewegende hengst in de ring was de Arogno-zoon Partout. Hij komt uit een Donauwind moeder en werd gekört en gekocht door het syndicaat ter promotie van het Trakehner paard in Nederland. Elders leest u daarover meer. Ook de Arogno-zoon Fabriano, bewoog goed, beschikte over voldoende ras en sprong als een katje. Toen hij echter samen met alle hengsten met wie hij in een groep rondstapte werd afgekeurd vond ik het applausje dat die beslissing beantwoorde niet alleen getuigen van slechte smaak, maar zeker in zijn geval niet terecht.
De volle broer van de smaakmaker van het vorig jaar Resort, struikelde onbeholpen de hindernissen over nadat hij in beweging ook al niet erg  had overtuigd, wat van een 2 1/2 jarige (14-5-87) van maar liefst 1.72 schofthoogte niet zo verwonderlijk is, zaterdags bleek hij teruggetrokken te zijn wegens koliek. Drie niet echt overtuigende Consul zonen waren de voorlopers van de hengst waar veel ogen op gericht waren; Guter Planet, halfbroer van Gute Site en Guter Stern. De hengst straalde op deze vrijdag nog veel persoonlijkheid uit, hetgeen niet in het minst te danken was aan de wijze van presentatie van Hubertus Poll. Ernaast sjokkend alsof hij even naar de Edah moet, komt hij met zijn hengsten binnen. Dan zet hij ze voor de jury, volledig onder appél, volmaakt stilstaande standbeelden, waarbij zij hun halzen uitrekken en hun hoofden opgericht iets naar de zijkant draaien terwijl ze met een wat arrogant aandoende blik naar de toeschouwers op de tribune kijken. Van kop tot staart nadrukkelijk aanwezig. Na het loslopen op de vrijdag is slechts het gebaar van Hubertus met een vinger voldoende om de hengsten als het ware midden in hun beweging te bevriezen waarna ze gehoorzaam wachtten tot hun baas hen genaderd was. Deze subliem ingestudeerde show werd door Poll met iedere hengst die hij getraind had (alleen Guter Planet stond op zijn naam) herhaald en werd zonder uitzondering met een ovatie uit het publiek besloten.

Het levert ook contanten op want de andere twee door Poll geshowde Consul- zonen die beide niet goedgekeurd werden brachten respectievelijk 36.000 en 32.000 DM in de veiling op. Overigens was Poll de enige die de man die vlak voor onze tribune met de zweep stond verbood zich met zijn hengsten te bemoeien. Zolang de hengsten in de ring waren hebben wij ons geërgerd aan deze man die volkomen ten onrechte met zijn zweep stond te slaan. Het liefst telkens wanneer een hengst zijn evenwicht begon te vinden en enkele drafpassen toonde. Zelfs de jury keek afkeurend, maar niemand kwam helaas op het idee hem te vervangen.

Tijdens het springen vielen nog meerdere hengsten op. O.a. een Empire-zoon, een Karon, een Mandant een Memelruf waarvan de beide laatste gekört werden en de driejarige volle broer van de eerste Empire (x Spielhahn x Altan) op. De bewegingen los, waren zoals gezegd niet erg spectaculair, niet zoals we gewend

Sieger Preussenprinz v. Majoran VlO Karnaval x Tannenberg

zijn. Op een enkeling na zoals de latere kampioen Preussenprinz v. Majoran moeder de S.P.S. Preussenlied vm Karnaval mmv. Tannenberg. Deze opvallende vos met witte benen is een voorbeeld van ras, type en uitstraling. Zijn bewegingen bleven van het begin tot het eind ruim sterk en toch lichtvoetig.
Als voorbeeld voor een Erhalter hengst werd een andere vos, namelijk de Shannon-zoon Polarjäger gekozen. Deze gekörte hengst komt uit de S.P.S.Polartraum II die als vader Schiwago heeft. Deze massale diep gekleurde vos met vier witte benen overtuigde zowel buiten als binnen met zijn zeer krachtige ruime drafactie en mooie elastische ontspannen stap. Ook zijn galop was economisch en hij sprong niet onverdienstelijk.
De Ravel zoon In Petto, voorgebracht door Poll, sprong met een gemak alsof hij al een jaren- lange carrière op dat gebied achter de rug had. Poll wilde de hindernissen hoger laten zetten dan voor de andere hengsten, hetgeen zelfs hij niet voor elkaar kreeg.
Totaal onopvallend zowel in exterieur als in beweging was de zoon van Bundes Siegerin Kalinka v. Mahagoni. De hengst komt uit een paring met Sokrates (Patron) en is een duidelijk voorbeeld van het feit dat fokken een kunst is en een juiste combinatie behoeft. De hengst werd niet gekört.
Helaas afgekeurd tijdens het rondstappen werd een hengst waar de KWPN commissie in interesseert was met de merkwaardige naam Schaktarp. Een massale sterke donder die wederom niet als veredelaar aangemerkt kan worden met zijn maat van 1.66, 200, 21.2, maar nog het meest op een warmbloed lijkt met wat meer lichtheid en ruimte in de beweging dan daarbij doorsnee is. Ook dit is weer een hengst waar we van mogen verwachten dat hij massa fokt. Zelf opvallend door zijn maten, hebben zijn moeder en grootmoeder dezelfde hoogte, dezelfde borstomvang van 200 en ook veel bot. Eveneens zijn de zeer hoge Bewertungen van de merries opvallend. Moeder noteert vijf negens, grootmoeder 122/21 grootmoeder van vaderszijde 886/97. Deze kwaliteitsvolle hengst is vooralsnog niet te koop maar wordt door zijn eigenaren voorbestemd voor een sportcarrière.
Van de driejarige hengsten viel vooral de Marlon-zoon Hafenprinz op. Komende uit een Flaneur x Kornet merrie is hij interessant gefokt. Hij beschikt over een mooi type, maar overtuigde onvoldoende in beweging.

Zaterdag, de gekörte hengsten

De verkiezing van de Sieger, Preussenprinz, maakte een kakofonie van instem-mende geluiden los bij het publiek. Alhoewel de vos geen absolute uitspringer is, maakt de optelsom van zijn eigenschappen hem tot een duidelijke winnaar. Zeker niet in de laatste plaats zijn uitstraling en type.
Hij heeft een schitterend hoofd wat de bekroning vormt van een erg mooi front, een lange hals, en een goede schuine schouder van waaruit hij zijn voorbeen met veel gemak en vrijheid met kracht wegzet. De bovenlijn is sterk en compact, alhoewel nog iets diep. De crouppe is mooi hellend en hij heeft een flink ontwikkelde broekspier hetgeen de motor is waar zijn sterke soepele bewegingen vandaan komen. Buiten ging hij achter iets wijd, op de schitterende nieuwe bodem van de Holstenhalle was daar niets meer van te merken.
Reserve Sieger werd Guter Planet. Evenals zijn beroemde halfzuster en broer straalt deze hengst veel persoonlijkheid uit. Hij bewoog zich de eerste dagen zeer goed met erg ruime, elastische bewegingen. Hij beschikt nu al over zeer veel hengsteitdrukking en was een nadrukkelijk aanwezige persoonlijkheid.
Zaterdags was hij erg moe geworden, sjokte wat rond en werd wat gewoner. Maar zelfs dat leidde er niet toe om deze robuuste, best bespierde hengst met zijn solide beenwerk, het mooie hoofd en goede verhoudingen van zijn verdiende eretitel af te houden.
Tot de verbazing van velen werd de hengst Inster Graditz als derde hengst geprimeerd. Deze zoon van de volboed Bonito XX uit een Kassius x Maharadscha moeder was niet bepaald een opvallende verschijning geweest gedurende de voor- gaande dagen. Hij beschikt over veel ras, heeft een erg mooi hoofd, zeker voor een volbloed zoon en bewoog correct en vierkant, maar niet bepaald spectaculair. Vooral achter hadden we wat meer kracht willen zien. De hengst sprong met graagte en heeft een mooie eerlijke oogopslag. Maar dat laatste stralende, dat echte aanwezig zijn, dat ontbrak. Hij bracht 50.000 DM op in de veiling en gaat naar Beieren. Op catalogus volgorde werden verder gekört: Herzruf v. Königspark XX m. P. u. S.P.S. Herzchen. vm. Ginster vmm. Kornet. Een baas van een hengst die zich buiten in beweging beter liet zien dan binnen op de zachte bodem. Hij bracht 50.000 DM op in de veiling en komt in Schleswig Holstein ter dekking. De Sir Shostakovich XX zoon Couleur-Fürst komt van het gestüt Bönninghardt die met drie hengsten en een merrie aanwezig waren. De schitterende Couleur-Fürst komt uit de hoogwaardige, mooie P.u. S.P.S. Couleur die ook de moeder van de hengst Caanitz is, VID. Kasiber vmm. Auftakt. De hengst heeft een zeer mooi type, is een echte eyecatcher met veel persoon. Qua type een hengst die wellicht premiewaardig was geweest als hij wat beter bewogen had. Buiten vertoonde hij steekgangen, binnen ontbrak de kracht en regelmaat. Hij bleek zich in de box op de keuring vastgelegd te hebben en en is daarbij geblesseerd. Hij moet zich weer laten zien tijdens de herkeuring in december, is derhalve nog niet gekört. Vervolgens Kadre Noir een zeer interessant gefokte, beer van een hengst door Otto Langels uit Kleopatra de moeder van de hengsten Kleostro’en Klabauterman en Berkenhoeve’s Klavigo gefokt. Langels had zijn hengsten er opvallend goed voor staan, ze presenteerden zich uitmuntend in beweging en waren byzonder netjes getoiletteerd. Wellicht hadden ze stuk voor stuk wat minder vet mogen zijn. Deze Kadre Noir is een zoon van de Anglo Arabe Upon la Jarte. Moeder is van Ibikus x Impuls. De hengst heeft een bijzonder opvallend edel front met een mooi gevormd hoofd, bekroond door schitterende vertrouwd de wereld in kijkende mooie bolle ogen. We komen in het veilingsverhaal op hem terug.
Hierna werd de hengst Partout gekört, vader Arogno moeder P.S. pedola VID. Donauwind mmo PS peggy Altan. De hengst is al eerder ter sprake gekomen en wordt elders in het blad besproken. De volgende gekörte hengst werd Vivus v. Habicht VID. Kassiber’ x Gunnar. Een hengst die de eerste dag buiten niet zo aansprak, maar zich binnen aanzienlijk verbeterde, met name in beweging.
De Itaxerxes-zoon Primeur kon mij niet zo bekoren, alhoewel hij vergeleken met de foto in de catalogus flink verbeterd was. De hengst heeft geen verkeerd type, alhoewel zijn croupevorm niet ideaal is, hij beweegt voldoende met veel takt en heeft een aantrekkelijk front. Hij bracht 32.000 op in de veiling en gaat naar Niedersachsen.
De Karon-zoon Beaujolais (moet je die samen met de vorige gebruiken?) waarvan de moeder Kontakt tot vader en Endspurt XX tot grootvader heeft, is weer zo’n zware massale hengst van Langeis. De hengst maakte buiten een overtuigende entree en hield dat beeld goed staande tijdens de overige dagen. De Nederlandse commissie keurde hem goed voor Ermelo, wellicht door zijn correcte beenwerk en ruime gedragen bewegingsmechanisme. Het type is mooi, hij heeft een economische galop en sprong goed. De hengst was niet te koop.
De Katapult-zoon Humanist, hoe charmant ook voorgebracht door de jonge amazone en dochter van eigenaar Schneider sprak mij niet aan.
De moeder komt uit een combinatie van Insterruf x Elfenglanz. De hengst kon wat meer ras hebben en in draf het achterbeen wat soepeler gebruiken. De galop en ook het springen waren aan- zienlijk beter. Hij bracht in de veiling 41.000 DM op.
Vervolgens werd Velasquez gekört, tijdens het ronds tappen viel hij volledig terug, hij kon niet meer, de pijp (sigaar in dit geval) was leeg. Het heeft hem naar alle waarschijnlijkheid een primering gekost. De jury stond te gebaren, nee te schudden en te kijken. Freddy dacht al dat de hengst niet gekört zou worden, dat gebeurde zeker wel omdat ook de jury het er over eens was dat Velasquez een van de mooiste hengsten was die ter keuring aanwezig waren. Zeker in zijn bovenlijn is de hengst een voorbeeld voor een modern rijpaard, daarnaast een byzonder chique front hetgeen Gerard (stiekem afgekeken van Poll) goed liet uitkomen bij het opstellen. De hengst liet echter in beweging lang niet alles meer zien wat hij in huis had, hij sprong onvoorstelbaar braaf en liep soepel aan de hand mee, maar de kracht was eruit. Het overkwam meerder hengsten in meer of mindere mate, maar in zijn geval was het te excuseren. In de veiling bleef het bedrag op 36.000 DM steken waar de Berkenhoeve overheen bood omdat zij, volkomen terecht, de hengst te goed vonden voor die prijs en er meer belangstelling was van mensen die nu nog wat voorzichtig deden, na de blessures. Intussen is gebleken dat meerdere Duitse hengstenhouders interesse voor de hengst getoond hebben zodat hij vooralsnog niet naar Nederland komt, maar in Duitsland blijft staan. Hoe het ook Zij, het is natuurlijk jammer dat de hengst niet verkocht is, maar het is bewonderenswaardig hoe Velasquez zich gehouden heeft. Hij heeft in ieder geval zijn super karakter bewezen.

Het moment dat nr. 50 gekört wordt, opluchting en blijdschap straalt van de gezichten op de “Hollandse” tribune.

Een heel beste Mandant-zoon uit een predikaatrijke moederstam, Arc de Triomphe
geheten, werd vervolgens gekört. De hengst kwam zeer best bewegend op de harde weg voor de dag. Binnen verbeterde hij nog eens.
De niet zo grote Arc de Triomphe imponeerde door zijn kracht, mooie front en elasticiteit. Hij ontpopte zich als een echte atleet, waarbij het springen hem ook erg gemakkelijk afging. De hengst was niet in de veiling.

Vervolgens de hengst aan wie ik de kop boven dit artikel ontleen. Ik kom op hem terug in het veilingverhaal, deze Maestro v. Matador VID. Herzkönig vmm. Maigraf XX.De machtige Maestro het duurste vei1ingpaard. Buiten deed hij wat ‘flegmatiek aan, bewoog zich eerder voorzichtig dan overtuigend, wat niet zo gek is als je 1.70 m te verplaatsen hebt. Binnen werden zijn bewegingen sterker, zonder echt groot te zijn. Hij heeft zeer veel hengstenuitdrukking en een beste bespiering.
De hengst Polarjäger is al besproken.
De Sokrates-zoon Abisko wiens moeder een produkt van Solstice XX x Donauwind is heeft een interessante bloedvoering bewoog zich goed en sprong acceptabel maar kon ondanks de kunst van zijn trainer (Poll) niet echt overtuigen. Hij kwam niet in de veiling.
Als laatste werd Hamamelis gekört, een hele beste Tenor-zoon uit een Schwalbenflug x Himalaja merrie. De hengst had achter een flinke winkelhaak en een wond op zijn knie, beide jeugdzonden, maar hij liep er de eerste dag niet helemaal rad door. Later werd dat beter. Hamamelis geeft ondanks zijn stokmaat van 1.62 de indruk een fors ontwikkelde hengst te zijn. Hij heeft een aansprekend front en is in al zijn gangen erg sterk en overtuigend. De hengst bracht in de veiling 40.000 DM op.
De Galashow
Eigenlijk wil ik maar weinig woorden aan de Gala show wijden, deze was aanmerkelijk minder indrukwekkend dan het vorig jaar. Het springkampioenschap ging naar Helmar Bescht met de 4-jarige Ibsen v. Caparone. De drie Bajarzonen vooral Bachal gereden door Karen Wisser, maakten veel indruk met hun springkwaliteit. De diverse aanspanningen die de ring inreden waren weinig indrukwekkend
De Coupé van de familie Lieder mag dan een grote emotionele waarde hebben, als show onderdeel was het weinig spectaculair, behalve toen koetsier Fritz Klein echt bleek te kunnen bewegen, hij zat erop alsof hij na de grote trek ingevroren was. Bij de jonge hengsten zaten dit jaar geen Caprimond of Banditentraum, alhoewel sommigen van en zich wel correct lieten zien. Getoond werden vervolgens de paarden die in de samengestelde wedstrijdsport hoge klasseringen behaald hebben. Claus Erhorn reed de 6-jarige Please Me v. Mackensen naar een nationaal veelzijdigheids kampioenschap en toonde hier het veelbelovende jonge talent. Het werkelijk echt indrukwekkende onderdeel van het programma was het optreden van de merrie Corna v. Illuster met de amazone Julia Westphal. Deze merrie bewoog als een droom in de spotlights, het publiek kon er niet genoeg van krijgen en moeiteloos demonstreerde de combinatie een uitgestrekte draf om kippevel van te krijgen. Het wat rommelige slot spektakel, waar alle Duitse provincies in uitgebeeld waren, bleek het leukste te zijn in de hal voor de ring. Door een te hoog opgetaste wagen ontstond daar een enorme vrolijke chaos die zich even later in de ring voortzette, waarbij acteurs en publiek, proevend van de diverse speciali- teiten die iedere provincie te bieden had, ontspannen door elkaar heen danste. Die gemoedelijkheid werd weer verbaast bekeken door nieuwe Nederlandse bezoekers, dat hadden ze nog nooit gezien. Zo kwam er toch weer een geslaagd eind aan de showavond, maar het woord Gala was wat veel voor het gebodene.
De opmerkingen van mijn chauvinistische landgenoten was eenstemmig, “ze hebben ons weer nodig”. Nu maar afwachten of dat werkelijk zo is.

De Veiling

De veiling was wat minder geanimeerd dan anders, er zat minder spanning in en op een gegeven ogenblik was het Freddy voor de Berkenhoeve die de zaal tot enthousiasme bracht door uiterlijk koelbloedig door te bieden tot 110.000 DM voor Maestro. Na het bedrag van ongeveer 60.000 DM was het een tweespel geworden tussen twee Nederlanders. De heer Uitert, mede eigenaar van de hengst Balzflug (Habicht) en Freddy Hollaender. Onder luid applaus van het publiek zette Maestro zijn beste beentje voor en werd steeds ruimer en krachtiger in zijn bewegingen. Maestro is zoals gezegd aangewezen voor de verrichting in Ermelo, terwijl hij nu niet direkt voldoet aan het prototype van een veredelaar voor een warmbloed- stamboek. Maestro is een 1.70 m grote hengst met een borstomvang van 2.00 en een pijpomvang van 21.2. De hengst is eigenlijk voor zijn leeftijd al erg volwassen en heeft mooie verbindingen. Hij heeft goede bewegingen en liet zich verdienstelijk zien boven de sprong. De afstamming van de hengst is belangwekkend, met grootmoeders van beide kanten die hoge Bewertungen hebben. Ook zal hij waarschijnlijk maat door fokken met een moeder van 1.68 en dé steeds op generatie interval ingekruiste volbloeds aan beide zijden. Een typische fokhengst die zoals te verwachten is ook Trakehner eigenschappen aan wat lichtere merries kan toevoegen. Zo op de helft van de veiling, toen de aandacht wat begon te verslappen, bracht hij de stemming er weer goed in. Dat was nodig want Uwe Heckman had zijn dag niet hij was duidelijk minder geïnspireerd dan gebruikelijk. Hij maakte nogal wat fouten, sloeg paarden af waar nog belang- stelling voor was en melkte andere uit waar dat niet had gemoeten.

Bijvoorbeeld de mooie Kadre Noir viel in de smaak bij niemand minder dan Christine Stückelberger. Zij bood tot maar liefst 65.000 DM. De imponerende Kadre Noir waar Cristine Stückelberger haar oog op had laten vallen, maar die voor 70.000 DM in Duitsland blijft. De veilingmeester ging daarna naar de andere geïnteresseerde en zeurde net zo lang tot deze bood, Christine bood niet meer. Natuurlijk is het leuk voor de eigenaar om 5000 DM meer te krijgen, maar in dit geval denk ik dat Langels net zo goed als ieder ander de promotiële waarde zowel voor de Trakehner als voor zijn fokkerij geprefereerd had boven de winst. Het verdrietige is dat Christine daarna uit teleurstelling een van de Anduczonen die op ijzers stond en direkt erna geveild werd heeft aangeschaft, niet onbegrijpelijk gezien zijn bewegingen, maar een vraagteken wanneer het op presteren aankomt. Kadre Noir bleef voor 70.000 DM in Duitsland.
De veiling werd natuurlijk begonnen met de Sieger. Eigenlijk had die ook naar Nederland zullen komen, vrijdagavond kocht de heer Pleyter uit Zalk de hengst onderhands voor 30.000 DM, tot de eigenaresse zich realiseerde dat ze dat helemaal niet mocht, omdat hij als hij gekört was opgegeven• was voor de veiling. Daar bracht hij als Sieger 105.000 DM op hij komt in Westfalen ter dekking. Vervolgens werden een aantal niet gekörte hengsten voor weinig spectaculaire prijzen, zo gemiddeld 12.000 DM geveild. De stemming verdween nogal, leefde wat op bij Kadre Noir en verviel daarna weer tot de hengst Partout geveild werd. Het hele Nederlandse kamp zat gespitst te kijken en applaudisseerde enthousiast toen de hamer op 55.000 DM viel daarna kwamen een paar betere niet gekörte hengsten die tussen de 14.000 en 16.000 . deden. Twee tegenvallende Consuls werden erg laag geveild waarna de twee dure door Poll getrainde Consul-zonen weer wat vaart in de veiling brachten. Tussendoor werden de veulens en de merries geveild. Nadat de eerste groep hengsten weinig opzien- barend was, kwam een groep niet al te beste veulens die erg lage prijzen noteerden. Alleen een veulen van de onder het zadel excellerende Rockefeller bracht 14.000 DM op hij ging naar Engeland. De meeste veulens waren te kleinen te fijn.
De gekörte Habicht-zoon Vivus bracht 45.000 DM op en gaat naar Hessen. De nog wat jeugdige, maar wel kwaliteitsvolle Marlon-zoon palamedes, van de familie Demedts liet de hamer op 14.000 neerkomen. De Memelruf-zoon Forstrat, moeder Primo x Irian, die bij het laatste rondstappen afgekeurd werd maakte aanvankelijk weinig indruk met zijn verschijning. Een wat jeugdig aandoende hengst. Maar zijn bewegingen waren klasse. De hengst draagt zichzelf met veel takt en ruimte en blijft als het ware moeiteloos rondwalsen. Ook het springen leverde hem geen enkel probleem op.
Hij bracht 32.000 DM op en dat ging eigenlijk zo vlug dat hij al weg was alvorens we er erg in hadden. Karin Hollaender had een oogje op hem, maar was te laat. Zij troostte zich na het mislopen van deze met een andere Memelruf met de vreemde naam Handwerker (dat zal wel veranderd worden). Een goede hengst met best beenwerk en ook een leuke afstamming moederzijds n.l. Istanbul x Impuls. De correct bewegende hengst bleef bij 11.000 DM staan.
Voor 1000 DM meer kocht de heer Smeets (zonder iets naar huis gaan kon natuurlijk niet) een Radom x Erzsand x Schabernack, de hengst beschikt over een mooi drafmechanisme, maar kon wat meer uitstralen.
De gekörte erhalter hengst Polarjäger bracht 47.000 DM op niet echt veel geld voor deze hengst die nu nog wat gewoon aandoet, maar waarschijnlijk mooier wordt wanneer hij in de sport gebruikt zal worden. Hij komt op het station van de familie Demetz in België. Hij zal vooral goed aansluiten bij de Spring Dive XX dochters. De gekörte Hamamelis deed ondanks zijn verwondingen 40.000 DM en komt naar het Rheinland. De niet gekörte driejarige Marlon-zoon bleef op 20.000 DM steken.
De grootste sensatie, naast die van Freddie natuurlijk, hadden we toen al gehad.
De merrie Emma Peel een tweejarige Consul uit een Mahagoni x Impuls moeder en zoals de afstamming al doet vermoeden in eigendom van Hubertus Poll.
Wanneer je het over ras hebt, over uitstraling, adel of nog een handvol superlatieven, dan mogen die allemaal uitgestort worden over deze 1.60 metende schoonheid die naast haar schitterende uiterlijk ook nog bleek te bewegen zoals we volgens velen geen hengst hadden zien doen. De merries bewogen zich over het algemeen erg goed, maar zij hadden dan ook niet behoeven te springen. Het is jammer dat ik geen zakgeld over had, ze liet de hamer tenslotte op 42.000 DM vallen. Voor Duitse begrippen een ongekend bedrag voor een jonge merrie die niet drachtig is en nog geen predikaten heeft, ik had haar op een halve ton geschat. Ze trok de rest van de merries mee in prijs, het waren ook geen slechte.

De Holunder die 15.000 DM opbracht en de Bartholdy x Amadeus x Maharadscha die voor 17.000 DM de stalgenote van Emma Peel’s wordt. Beide merries gaan naar een nieuwe eigenaar in Niedersachsen-Nordwest. Een Bartoldy uit een mooie predikaatrijke moeder van Karwendelstein x Donauwind bracht 15.000 op.
Hierna kwam de topper van de oudere merries; Gina VI vader Marduc moeder een produkt van Santos AA x Julmond. De merrie was winnares van het Noordduitse merriekampioenschap en heeft de verrichtingsproef voor merries afgelegd. Daar- naast was ze, en dat zal zeker geen onbeduidende rol gespeeld hebben, drachtig van Guter-Stern, zo te zien een heel doordachte keuze. De merrie vertoonde veel sport type en stond derhalve in de belangstelling van menig dressuurruiter ook in onze T.C.N. groep. Drachtige merries worden niet losgelaten; maar ook aan de hand was het duidelijk dat Gina VI een voetje kon gaan. Dat alles bracht het bedrag voor deze merrie op 45.000 DM zij ging naar Oostenrijk.

De goede st.Pr st. Linsterrose V. Mackensen moederInsterruf x Insterfeuer is drachtig van Michelangelo. Dit is niet alleen een mooie combinatie gezien de sportbelijning van de merrie, maar ook een waardevolle nu Michelangelo naar Nederland komt. We kennen Linsterrose goed van de keuring in Sonsbeck, ze is een waardevolle fokmerrie met een predikaatrijke moeders tam zij bracht 30.000 DM op waarbij zij in het Rheinland blijft.
De St.Pr.St. Donauflut 111 V. Ibukus moeder Habicht x Poet XX, is drachtig van Königspark. Deze mooie vosmerrie verdween voor 20.000 DM naar Italië. De St. Pro St. Florence 11 V. Pasteur XX moeder Morgenglanz x Flugsand is een volle zuster van de hengst Falkner. Zij is drachtig van de hengst Mumpitz en gaat voor 22.000 DM naar Engeland.
Ik heb grote bewondering voor de commissie die de hand wist te leggen op een groep merries van zulke kwaliteit.
Als fokker zou ik de meeste niet kwijt willen en wat de prijzen betreft; ik de~ dat je voor merries met zo’n exterieur en achtergrond in Nederland nog wel wat meer neer moet leggen. Ik hoop dat de nieuwe eigenaren die klasse die ze in huis gekregen hebben ter faveure van hun eigen fokkerij en het Trakehner ras zullen benutten.
Het is een heel verhaal geworden, ik heb het zo met alle indrukken nog vers in het geheugen voor u genoteerd. Ik kan me voorstellen dat ieders bevindingen ver- schillend zijn en uw kijk op het een en ander verschilt met de mijne, gelukkig maar. Toch denk ik dat allen die aanwezig waren en dit lezen één ding gemeen hebben, we hebben genoten. Zondagavond toen we tollend van vermoeidheid bij elkaar zaten zei iemand; “Ik zal blij zijn als ik morgen weer gewoon thuis ben”. Waarop een ander repliceerde: “En dan overmorgen alweer verlangen naar volgend Jaar”. De eerste spreker moest dat lachend toegeven.

OVERZICHT VERKOOPRESULTATEN VEILING
T.G.V. TRAKEHNER HENGSTENKEURING

Goedgekeurde hengsten Verkocht

Nr.     Naam             Bedrag (DM)         naar

53    Preussenprinz     105.000         Westf.
2      Inster Graditz       50.000         Beieren
3      Herzruf                   30.000         Holstein
16   Kadre Noir            70.000         Rijnland
23   Partout                  55.000         Nederl.
41   Vivus                      45.000         Hessen
44   Primeur                 32.000         N.Sachsen
48   Humanist             41.000         N.Sachsen
50  Velasquez            37.000         retour
56   Maestro             110.000         Nederl.
68   Polarjäger          47.000         België
72  Hamamelis         40.000         Rijnland

De doorsnee prijs lag op 56.833 DM.

Er werden 42 niet goedgekeurde hengsten ter veiling aangeboden. De hoogste prijs hier was met DM 36.00 voor nummer 35, de Consul-zoon Mövenpick en het gemiddelde kwam op 14.333 DM.
Bij de veulens ging het duurste veulen, een zoon van Rockefeller voor DM 14.000 naar Engeland en was de gemiddelde prijs DM 6.667.
De twee-jarige merries vonden met DM 42.000 hun topper in Emma Peel v. Consul, terwijl bij de drie jaar en ouderen het hoogste bod was voor Gina v. Marduc die voor DM 45.000 naar Oostenrijk mag verhuizen.
De gemiddelde prijzen lagen hier op respectievelijk DM 16.857 en DM 29.500.