Trakehner Contact Nederland

Geplaatst door Arja on 21 december 2021

Het was herfst, tegen de winter, dat weet ik nog. Ik had gezien dat er 2 Trakehner merries te koop waren, in Nederland. Mijn interesse was gewekt omdat de ene merrie een Guy Laroche dochter was. Ik had toen een volle zus van die goedgekeurde hengst op stal. Dat was een schat van een paard dus zo één er bij, dat wilde ik wel.

Wat bleek, de merries woonde in Limburg, ik in Noord Holland. Dat is een dag weg, om paarden te kijken en dan wéér een dag weg, om ze op te halen, als het allemaal door gaat. Dat is niet handig. Dus wat heb ik gedaan; ik heb een afspraak gemaakt om de paarden te gaan bekijken. Heb die dag de trailer aan de wagen gehangen en ben gaan rijden. In het dorp, waar de paarden stonden, vond ik een Chinees restaurant met een parkeer terrein achter het pand. Daar heb ik de trailer afgekoppeld (zonder slot of wat ook, laten staan) en ben, met alleen de auto, naar het adres gegaan. Onderhandelen over een prijs met een trailer aan de auto versterkt mijn positie niet, dus dat moest maar even zo.

Aangekomen bij een prachtige carré boerderij zag ik de paarden. Ik zit mijn hele leven al in de paarden maar ik had niet vaak gezien dat een 3 jarige merrie nog bij haar moeder dronk. Maar zo was het wel.
De paardenhobby was over. De paarden woonden op een mooi glooiend weiland maar er was al jaren niks met de paarden gedaan. De jonge merrie, de dochter dus, was ooit naar de keuring geweest als veulen, maar daarna was het eigenlijk alleen met de moeder in het de wei geweest. Er stroomde een riviertje door het weiland, er was water. Het ging prima zo, ook zonder verzorging. Ideaal is dat natuurlijk allemaal niet.

Ik had al meteen het besluit genomen, ze gaan allebei mee, hoe dan ook. Maar dat zei ik natuurlijk niet hardop. Na een korte onderhandeling, de verkoper was er heel eerlijk in, een topprijs kan je niet vragen voor 2 dieren die niet in handen zijn geweest en niet in optimale conditie verkeren. Ik maakte het bedrag af en kon zeggen dat ik meteen kon betalen. Ik had geld meegenomen. (toen werkte we nog met guldens en contant geld) Ik kocht ze voor minder dan ik had meegenomen dus ik kon snel zaken doen. De verkoper was verbaasd toen ik zei; “ik kom zo terug met een trailer…..”

Met z’n tweeën de paarden op de wagen gezet, de jonge merrie wilde niks anders dan bij haar moeder blijven, halster aan lukte niet. De moeder was een lief en meegaand dier. Dus met wat ervaring en handigheid ging het laden eigenlijk nog vrij vlot. Tussenschot tegen 1 kant gezet, dat kon met die trailer, de paarden los naast elkaar. Zo ben ik met ze naar huis gereden.  

De conditie van beide was verre van ideaal. Moeder had wat voetproblemen die aandacht nodig hadden en de jonge merrie moest eerst wennen aan mensen. Allereerst moest ze gespeend worden, 3 jaar en gespeend.  De 3 jarige dochter heette Rovera, en daar gaat dit verhaal over.

Rovera is, voor zover we konden opmaken, op dit moment 1 van de oudste nog actieve Trakehners van Nederland. Dat is toch een prachtige reden om haar verhaal op te tekenen? De Trakehner is een ras met een geschiedenis, een ras met een verhaal. En daar dan een paard uit wat weer een heel eigen verhaal, een heel eigen geschiedenis heeft. Dat moeten we vastleggen!

Rovera is een donkerbruine Manrico dochter. Een mooi goed en correct gebouwd paard. Mist misschien de Trakehner “chique”  die je in sommige Trakehners ziet maar het is een goed paard.

Tijdens de periode van temmen, spenen en bijkomen heb ik haar laten dekken.

Ik heb toen gekozen voor Maserati. Een hengst die niet vaak gebruikt is, maar die allerlei voordelen had. Partout als vader, dus naams- bekendheid en sport, en ook uit zijn moederlijn grote namen als Rockefeller, Arogno, Marlon en Burnus. Veel sport dus, en mooi groot paard, dat zou wel eens een mooie combinatie kunnen zijn. Nog voordat het veulen geboren is heb ik haar toch te koop aangeboden. Wat daar precies de reden van was gaat te ver om hier uit te leggen, maar ze was te koop. Dragend en wel. Halstermak inmiddels en dragend, ze kon in de stapmolen maar meer kon ze niet.
De eerste die toen serieus reageerde was een jongeman uit Woudenberg. Hij was al een tijdje op zoek naar een Trakehner, was al op diverse, hele verre, plekken in Duitsland geweest maar had het nog niet gevonden. Hotelovernachtingen en kilometers verder was er nog altijd geen Trakehner op stal.
Ook deze Rob (de Wijs) zat al een tijd in de paarden dus, zoals het hoort, maakte hij meteen duidelijk dat er niet te veel betaald ging worden. Zijn woorden waren letterlijk: “ik wil een Trakehner maar ik heb geen Trakehner centjes”  Ik heb toen gezegd;  deze merrie kan nog niet veel, is groen als gras, dus ze hoeft niet de hoofdprijs op te brengen.

En zo is het gegaan, Rob kwam kijken, nam een dag later zijn vrouw mee en samen hebben ze besloten dat Rovera mee zou gaan naar hun bedrijf in Woudenberg. Dichtbij huis toch de Trakehner gevonden!

Dat was in het jaar 2000. Hetty is aan de gang gegaan met de jonge merrie. Zadelmak gemaakt en lekker gaan rijden, tot de merriebuik dat niet meer toeliet. Rovera kreeg haar eerste veulen.

Omdat ze zelf nog niet was opgenomen in het stamboek, alleen als veulen, moest ze met haar veulen tegelijk opgenomen worden. Dat was toen nog op de Berkenhoeve. Daar kreeg ze de mooie rapportcijfers van 8 / 8 / 7 / 7 / 7/ 8- totaal indruk 8.  Haar zoon, Romanov,  deed er niet veel voor onder, hij kreeg ongeveer de zelfde cijfers.

Rovera was dus de eerste Trakehner op Manege Groenewoude in Woudenberg. De plek die we nu TCN’s Thuis noemen. Een plek waar heel veel mensen voor het eerst kennis maken met paarden maar vooral ook met Trakehners. Een belangrijke plek dus voor de Trakehner in Nederland.
Niet alleen kunnen we als club altijd bij Rob en Hetty terecht, het ras wordt ook nog eens flink gepromoot.

Rovera heeft in totaal 4 veulens gebracht voor Rob en Hetty. 2 dochters, Raisa van Biotop, en Ruschka van Goldschmidt. Ze kreeg ook  zonen, Romanov van Masearti, Revenge van Goldschmidt. De hele R lijn, waar er behoorlijk wat van zijn in Nederland, is dus afkomstig van Rovera!

Tussen moeder zijn en moeder worden door, deed Rovera ook nog andere dingen. Proeven met Hetty, leuke buitenritten, ze hielp mee in de lessen en allerlei andere zaken als carrousel en activiteiten, als dauwtrappen, langste dag ritten, carnaval, noem maar op. Een paard wat altijd bereid was om te werken, altijd lief en braaf en was, altijd wist wat er gevraagd werd en die dat graag leverde, een echte topper dus. Een paard zoals eigenlijk iedereen zich wenst. Een paard ook, zoals een Trakehner hoort te zijn.

Toen kwam de dag dat Hetty Caroline Blom voorstelde aan Rovera, was dat niet een goede match? Caroline was pas laat, dus niet als kind al, met paardrijden begonnen en wilde wel wat meer dan alleen de manege lessen. Het klikte goed tussen die twee. Ze trokken steeds meer samen op en werden een combinatie. Caroline ging Rovera leasen, een constructie waarbij je ervaart dat je een eigen paard hebt maar dat je geen aanschafprijs betaald. Als je onverhoopt niet kan komen wordt het paard ook gewoon verzorgd en krijgt het toch beweging maar de je hebt toch je eigen paard. Dat beviel goed. Na een aantal jaar heeft Caroline besloten Rovera echt te kopen.

Caroline genoot van Rovera, een heerlijk paard! Ze was altijd lief maar had wel een eigen karaktertje, een echte dame met pit. “ik heb zo genoten van dat paard! Denk nog vaak met warme gevoelens aan haar terug. Ze hangt ook nu nog met een mooie foto aan de muur hier in huis”  aldus Caroline.
Ik heb zoveel geleerd van haar, ik was, en ben nog altijd, geen topruiter maar Rovera was gewoon een geweldig paard. Ze was sterk, er was nooit een dierenarts nodig, ze was lief maar niet saai om te rijden. Altijd energie om lekker aan de gang te gaan. Echt een topper dat paard! Allemaal lovende woorden van Caroline die alleen maar goede herinneringen heeft aan die periode en aan haar Rovera.

Door drukte in haar gezin zocht Caroline op een gegeven moment wat hulp om Rovera de aandacht te geven die ze verdiende. Daarom werd er gesproken over een bijrijder. Na even zoeken kwam Suus in het leven van Rovera.

Suus is Suzanne Hensen, zij werd de bijrijder. Via kennissen, die paarden hadden die naast Rovera woonden op stal in Woudenberg, werd de link gelegd. Suus en Rovera klikte meteen.
Suus ging een paar dagen per week voor Rovera zorgen zodat Caroline wat meer de handen vrij had.
Suus was jong en onervaren en heeft dus met de steun en lessen van Hetty geleerd wat er nodig was om Rovera te rijden en te verzorgen. Een paar keer er flink van af gevallen, want er was wat miscommunicatie in het begin.  Suus jong en onervaren, Rovera ervaren en geen “doetje”. Bosritten vonden we samen geweldig maar gaande weg ging ik ook wat proefjes rijden en wedstrijden mee doen. Zo verteld Suus.

In 2012 hebben we meegedaan in de carrousel voor het 25 jarig bestaan van TCN. Alle carrousel paarden kregen een soort show-uitrijdeken op, dat vond Rovera maar niks. Hetty zei, ga er maar op Suus dan lukt het wel, Suus zei, ga jij er maar op! Maar het lukte natuurlijk toch allemaal. Hetty stapte op Rovera en toen merkte die dat de deken geen tijger was en kon ze toch gewoon mee doen in de show. “Een enorme kick dat ik uiteindelijk toch zelf durfde te rijden in de show met het dekentje op. Ik vergeet dat nooit” zegt Suus daarover.

In 2014 heeft Suus Rovera gekocht van Caroline. Ik heb geen moment getwijfeld toen Caroline me vroeg of ik haar wilde kopen. Ik wist meteen ja dat wil ik, zo’n toppaard! Zo gezegd, zo gedaan. In 2015 hebben we mee gedaan aan het recordpoging carrousel rijden, dat was met 77 paarden geloof ik. Geweldig avontuur! Toen we de carrousel proef klaar hadden, stonden we met al die paarden op een rij en moesten we afgroeten. Het publiek joelde en applaudisseerde, iedereen was dolenthousiast, de paarden bleven allemaal rustig staan. Zo mooi, ik had de tranen in mijn ogen!

2016, 19 was Rovera inmiddels. Er kwamen toen toch wat kwaaltjes, niet gek voor een paard wat al heel veel gedaan en geleverd had. Suus besloot de holistische kant op te gaan. Met de reguliere dierenarts wilde het allemaal niet vlotten. Ze kwam, via via, bij Erik Laarakkers terecht. Die heeft met zijn uitgebreide arsenaal aan behandelingen en medicijnen veel gedaan voor Rovera. Goudkorrels, acupunctuur, ander eten, het maakte dat het na een periode van kwakkelen, weer steeds beter ging met  Rovera.

In de zomer van 2017 verhuisde Rovera naar een andere stal. Daar was de ruimte om nog meer buiten te zijn, onbeperkt hooi te eten en om in een kudde te wonen. Hele dagen buiten, alle nachten binnen. Heerlijk. Op 10 minuten stappen is er een fantastisch bos waardoor de twee nog meer van ritten konden genieten. Suus is groot fan van de holistische manier van paarden benaderen. Daarom heeft ze een keer een reading laten doen. “Ik wilde wel weten wat er om ging in het mooie hoofd van de 20 jarige Rovera”. Daar kwam uit dat ze graag in een kudde wilde wonen en lekker paard wilde zijn. Dat heeft me doen besluiten haar in een groepsstalling te zetten. Ook daar overdag buiten, maar altijd plek om te kunnen schuilen, en altijd onbeperkt hooi. Rovera was weer gelukkig.

In 2018 gingen ze bitloos rijden, weer een nieuw avontuur! Echt proeven rijden en moeilijke dingen doen, dat hoeft niet meer.  En in het bos doet Suus toch maar een bitje in, vooral op frisse dagen. Want ze blijft natuurlijk wel nog steeds een wakker dier!

Dierenartsen die entingen doen en paardentandartsen moeten niet denken dat er een slome bejaarde staat te wachten, ze laat duidelijk weten dat ze het er niet mee eens is, heerlijk toch?

Ze was in de kudde ook steeds aan het regelen, dat bleek toch een beetje te veel te worden voor haar. Ze had niet genoeg rust, moest van zichzelf steeds de kudde in de gaten houden en de baas zijn. Dat was niet goed voor haar. Daarom hebben we haar op een gegeven moment gekoppeld aan Zion.

Zion en Rovera zijn nu onafscheidelijk. Ze eten samen uit 1 bak, het lijkt alsof ze aan elkaar geplakt zijn. Altijd samen, altijd bij elkaar. Samen freestylen, samen dingen doen. Erg leuk dat die twee elkaar gevonden hebben!

24 is ze nu, 24 jaar en geregeld gedraagt ze zich als een jonge blom! Een knappe vent om haar leven mee te delen, en veel plezier. Er zijn zat mensen die er voor zouden tekenen!
 
Suus en Rovera hebben natuurlijk ook al weer heel wat meegemaakt samen, ze zijn een hecht stel. Ze doen grondwerk, rijden bitloos in de bak en maken nog altijd bosritten. Een dame van stand moet natuurlijk ook wel eens een vrije dag hebben en die krijgt ze dan ook. Maar ze geniet nog steeds, van de aandacht, van haar vriend Zion, en van haar leven.
Suus en Rovera maken hopelijk nog jarenlang heerlijke ritten samen en beleven vast nog vele avonturen.

Rovera heeft op haar eigen manier een stempel gedrukt op de Trakehners in Nederland. Zij en haar (klein)kinderen hebben menig mens geïntroduceerd bij wat een Trakehner is en ze voor het ras enthousiast gemaakt.

Van een “ wild als hooi”  3 jarige tot de dame van stand van 24, ze is een heel apart paard! 
Dank je Rovera, ga vooral zo door, nog jaren en jaren!

Geplaatst door admin on 19 december 2021

Op 18 december was er de nakeuring van de Hengstmarkt in Oktober. Door de nieuwe regels konden verschillende hengsten niet deelnemen aan de Hengstmarkt omdat ze te jong waren. Ze waren echter wel door de eerste bezichtiging heen en mochten dus naar de hengstenkeuring.

Voor deze gelegenheid zijn de hengsten aangevoerd in het mekka van de Holsteiner fokkerij, in Elmshorn. Twee van de zeven Trakehner kandidaten verlieten de hal met de felbegeerde brevet en daarmee de licentie voor het komende dekseizoen.

De vierjarige vos Lilienthal was al de winnaar van zijn 50-dagen hengsten- verrichtingsonderzoek in het Oostenrijkse Stadl Paura en verwierf met de positieve licentiebeslissing het recht op een levenslange inschrijving in het Trakehner Hengstenboek I. De kleurrijke vos is een zoon van de springhengst Lücke, die al twee gekeurde Trakehner-zonen heeft: Tecumseh, die al succesvol was in het gevorderd parcours, en Tempelhof was de beste springhengst van de keuring van 2019.
De keuringscommissie keurde de uitstekende rijbaarheid en inzet tonende hengst met goede basisgangen, met een zeer goede stap en soeverein vrijspringen. “Een hengst die stabiliteit belichaamt, grote hoeven heeft, grote gewrichten, en ook lichaam en goed gedrag heeft – een zeer aansprekende hengst”, aldus de plaatsvervangend fokkerijdirecteur.

De bruine Dreivierteltakt, is een zoon van de Kampioenshengst Kentucky. Zijn moeder is een Gribaldi-Arogno en de volle zus van Distelzar, die in Zwitserland vele Grand Prix-prijzen won. De groot gebouwde, goed ontwikkelde hengst kreeg ook groen licht. Neel-Heinrich Schoof, die Lars Gehrmann verving, benadrukte de voordelen van de jonge hengst: “Een groot gelijnde hengst met opvallende mannelijke charme, goede drafbeweging, zijn mooie zelfhouding, zijn grote lijnen, frame en ook in het vrijspringen met een zeer zelfverzekerde prestatie en over het algemeen ook met een voorbeeldig interieur”.

De licentiecommissie bestond uit de plaatsvervangend fokdirecteur Neel-Heinrich Schoof, Neumünster, Leonie Bramall, Isernhagen, Elmar Lesch Thomasburg, Peter Kunath, Zehren en Frank Ostholt, Warendorf. Het beproefde team van helpers uit het Trakehner district Sleeswijk-Holstein zorgde ervoor dat alles soepel en in een goede sfeer verliep.

Geplaatst door admin on 15 december 2021

De romantiek van Kerst.
Is toch wel een heel klein wonder.
De romantiek van Kerst.
Maakt ons leven heel even bijzonder.

Ons jachtige leven haalt even adem.
De tijd lijkt stil te staan.
Mijmeringen over het voorbije jaar.
Toekomstplannen voor de weg te gaan.

De kerstboom staat,
de kaarsjes branden.
De beste wensen uitgesproken
voor het nieuwe jaar.
En we beseffen dat dit Kerst bijzonder maakt:
we hebben even, heel even maar,
weer aandacht voor elkaar…

Die rust, die tijd,
die interesse, die warmte.
Eigenlijk kunnen we toch nooit zonder?
Als we dat weten vast te houden.
Is de romantiek van Kerst
niet een klein,
maar juist een heel groot wonder

Geplaatst door admin on 11 december 2021

Il Classico (v. Speedway x Impressione v. Tarison), die niet was goedgekeurd op de hengstmarkt in Neumünster, werd op 9 december in Röttingen / Beieren alsnog goedgekeurd als onderdeel van een zogenaamde oppositiekeuring. De hengst is in eigendom van Stefan Sommer uit München. Hij presteerde, volgens de verklaringen van de leden van de bezwaarcommissie, aanzienlijk beter dan tijdens de Hengstmarkt in Neumünster. De zwartbruine hengst met de afmetingen 170 / 21 gaat via Biotop en Camelot terug op de familie Isis en een tak van de volle zus van Burnus, Amsel AAH. Zijn naam wordt toegevoegd aan de lijst van hengsten die op mogen voor het verrichtiongsonderzoek.

Geplaatst door admin on 15 november 2021

Zover we nu weten kan het gewoon doorgaan, we kunnen gezellig het jaar afsluiten met het traditionele “Gänssessen”.
Er word niet alleen gegeten, de evenementen van het afgelopen seizoen worden nog eens doorgenomen, de successen nog een keer gevierd. Deze avonden zijn altijd heel gezellig en zeker de moeite waard om er voor naar Sonsbeck te reizen, is niet ver van de grens.
Maar niet alleen het eten is een reden om naar Sonsbeck te gaan. Er is ook weer een mooie Tombola, met fantastische prijzen, dekkingen van hengsten, eigenlijk te veel om op te noemen.

Het jaarlijkse “Gans eten” zal zijn in het Wald restaurant Höfer – Graf Haeseler Weg 7 – 47665 Sonsbeck.

Alle geïnteresseerde fokkers, ruiters en vrienden van het Trakehner paard zijn van harte uitgenodigd!
Het diner is op zaterdag 27 november, aanvang 18:30 uur.

Dit jaar wordt het volgende buffet aangeboden:

Blad- en rauwkostsalades met diverse dressings
Antipasti, salades en nog veel meer
brood en boter

Borst en poot van de scharrelgans in kastanjesaus
Eendenbout met rozemarijn en gestoofde appels
Eendenborst in sinaasappel pepersaus
Schnitzel van het Susland-varkensvlees
Zelfgemaakte broodknoedels
Bospaddenstoelensaus
Aardappelknoedels en rode kool
Peterselie-aardappelen en kleurrijke groenten
Kleurrijk Dessertbuffet

De kosten voor deze avond bedragen €36,50 euro per persoon

In Duitsland werkt men met de 3G-regel, die gaat eind 2021 in. Dit betekent dat alleen degenen die volledig zijn gevaccineerd, degenen die zijn hersteld en die negatief hebben getest, toegang hebben tot het evenement. Een bijbehorend vaccinatie-, herstel- of testcertificaat moet worden overlegd.
Komt u gezellig mee eten? Meld dat dan even aan Toon van Osch. Tel. +0493 344022, of mobiel op 0653732636, of via de mail tovos (apestaartje) tovos.nl

Gezellig als u er bij bent!

Geplaatst door admin on 19 oktober 2021

bestaat nog helemaal niet…..

Er was een embryo in de veiling, een heel interessant embryo!
De driekwart zus van Dalera BB x Imperio van die combinatie was een embryo in de veiling €60.000 bracht deze toekomstdroom op. Allemaal duimen dat het gaat lukken, dat zou toch fantastisch zijn?

Geplaatst door admin on 18 oktober 2021

Kampioenshengst wordt je niet zo maar, alles moet meezitten en alles moet goed gaan. Voor Impact is dat gelukt, hij mag zich Sieger van de hengstmarkt 2021 noemen.

Toch is het een rij van toevalligheden die er voor hebben gezorgd dat Impact bestaat.

Een aantal jaar geleden had de fokker van Impact een merrie die hij graag wilde verkopen. Je kan tenslotte niet alles houden dus was het fijn dat de merrie werd geselecteerd voor de veiling van Neumünster. Een goede kans om een mooie prijs te krijgen en de merrie een fijn nieuw huis te geven. De merrie werd goed op conditie gebracht, zo kon ze stralen tijdens de veiling en een mooi bedrag opbrengen. Iedereen was er klaar voor.
Tot een dag voor de reis naar Neumünster zou starten, Impatie, zo heet de merrie stond op 3 benen en wilde geen stap doen. Hoefzweer. Einde veiling. Dat was een flinke tegenvaller. Die pijn was natuurlijk de maandag na de keuring, en een bezoek van de dierenarts, over maar ja, kans gemist.
Toen het nieuwe dekseizoen begon is er besloten de merrie dan maar te houden en te dekken.

3 jaar later resulteerde die beslissing in een reservekampioen, Instagram hij was een publiekslieveling en werd voor een mooi bedrag verkocht naar een landesgestüt waar hij nu goede zaken doet.

Toch maar goed dat de merrie niet verkocht was! Inmiddels was de merrie al weer dragend, nu van Millennium.

De zomer erna was er veulenopname in de regio en stond een mevrouw langs de baan te kijken naar al het moois wat langs kwam. Haar oog viel op een heel mooi hengstveulen, op slag verliefd, maar geen geld, een combinatie die vaker voorkomt.

Er werd namelijk gezegd dat het veulen te koop was. Maar ja als je geen geld hebt, helpt dat niet. Dus klom ze in de telefoon en belde vrienden om misschien een consortium te vormen, met z’n alle zo’n veulen kopen en op laten groeien, dat is leuk voor iedereen en met gedeelde kosten ook te doen. En ze vond een aantal vrienden die het een goed plan vonden. Het consortium werd gevormd, die zelfde middag nog, en het veulen ondertussen werd kampioen van de stamboekopmamedag.

Een paar dagen werd ook Bernard Langels lid van het consortium, hij had eerder geen tijd om op te nemen, maar ook hij werd aangestoken door het enthousiasme, als het allemaal zou lukken dan is de opfok was daarmee ook goed geregeld. Nu kon de fokker gebeld worden voor onderhandeling over de prijs van het veulen.
Maar dat liep anders……

Het veulen was namelijk inmiddels geselecteerd voor de veiling van Neumünster. Hij wilde liever daar verkopen, de kans op een hoge prijs is daar heel groot.
Teleurgesteld werd tijdens de eerste, overigens wel gezellige, consortium vergadering het consortium ook maar meteen weer opgeheven. Als hij naar de veiling gaat, dan wordt ie, ook verdeeld over de vriendengroep, te duur. Jammer.

De veiling van dat jaar Neumünster (2019) breekt aan en de prijzen liegen er niet om. De kleine Millennium zoon laat zich goed zien maar gek genoeg gebeurt er niet heel veel in de zaal. Men is nog druk met het bespreken van het vorige veulen of mensen letten gewoon even niet op. Zoon Richard Langels, die naast zijn vader zit te kijken, stoot hem aan en kijkt vragend? Toch een bod doen? Vader Bernard wacht nog even, gaat een beetje schuil achter de man voor hem op de tribune zitten, en doet een bod…. en daar komt niets achter aan. Er wordt nog een keer gevraagd, eenmaal, andermaal? Niemand meer? En dan valt de hamer! Gelukt! voor €8000 is het veulen gekocht! (toegegeven, niet spotgoedkoop maar er gingen ook veulens die dag voor €50.000) Na het tekenen van de nodige papieren zijn alle leden van het consortium erbij geroepen, waren natuurlijk ook allemaal in de Holstenhallen, en ter plekke is het weer in het leven geroepen. Consortium Impact bestond weer.

Zo is Impact uiteindelijk toch bij de verliefde mevrouw, en een aantal vrienden, waaronder Bernard Langels, terecht gekomen. In de stallen en geweldige, meer dan 500 hectare, weilanden van de familie Langels is hij groot gegroeid. Zoon Richard heeft hem klaar gemaakt voor de keuring. En kijk hem nu eens stralen! Kampioen van 2021! Nu hopen dat zijn nieuwe baas hem alle kansen gunt die hij verdiend!

Geplaatst door admin on 16 oktober 2021

Millennium x Vivus x Langata Express xx

Geplaatst door admin on 16 oktober 2021

Een belangrijk selectie moment is het vrij bewegen in de baan. Daar moeten de hengsten laten zien dat ze ook zonder ondersteuning van trainers en begeleiders zich goed kunnen laten zien.

Dat is een belangrijk punt van in de nieuwe welzijnswet. Paarden moeten zo veel mogelijk op hun eigen aanleg en genen worden geselecteerd. Ze moeten dus zo veel mogelijk gezien en gescoord worden zonder inbreng van de mens. Anders is het gevaar dat je de kunde en handigheid van de trainer keurt, en niet het kunnen of de aanleg van het paard.

In het vrijlopen wordt dus niet alleen gekeken naar de galop. Er wordt vooral gekeken naar wat de hengst doet, kan hij zelf goed bewegen zonder dat zijn hoofd wordt gestuurd? Maakt hij makkelijk wissels als hij op een grote 8 loopt, of overkruist hij? Kan hij bij ruimte ook zijn passen verlengen en daarna weer inkorten. Belangrijke dingen om te weten. De hengsten gaan tenslotte hun inbreng in de fokkerij hebben en we fokken om de Trakehners nóg beter te maken.

Alle jonge hengsten worden de baan in gebracht en even kort opgesteld. Daarna is het “helpers weg” en mag de hengst zijn kunnen tonen. Sommige hengsten genieten echt. Al dagen geen paddock gezien kunnen we even lekker los lopen. Andere vinden het maar spannend en willen liefst de deur uit. Maar allemaal herpakken ze zich, en laten ze hun draf, galopwissels en hun galop zien.

Sommige met bijval van het publiek, andere moeten het doen met minder applaus, maar het geeft een goed beeld. Jammer genoeg deze keer geen grote schermen in het midden van de baan, hoog boven de paarden, waar je ook, als je het even niets ziet door die lange meneer voor je op de stoel, de paarden toch goed kan volgen.

Een paar hengsten vallen op. De schimmel Kadre Blanc blijkt over een prima interieur en galop te beschikken. Maar ook de 2 Blanc Pain’s doen het goed. Hun moeders zijn volle zussen dus ze delen meer genen dan de gemiddelde “halfbroers” Wat opvalt is dat beide moeders 173 of groter zijn, dat moet een vooruit bedacht plan zijn geweest. Het zijn beide ook grote paarden, en ze zijn nog in de groei!

De hengsten met Millennium of Easy Game in de eerste of tweede lijn van de afstamming laten natuurlijk met het grootste gemak hun machtige drafpassen zien. We weten wat we kunnen verwachten van die afstamming, ze kunnen dat allemaal. Met een modern voorbeen indruk maken, maar blijft mooi om naar te kijken!

We hebben (nog) geen foto’s van de paarden van deze editie in het vrijlopen. Als we die kunnen vinden komen ze natuurlijk hier op de site!

Niet zoals andere jaren is er na het vrijlopen een selectiemoment. Dat was altijd wel. Na het vrijlopen komen de hengsten in stapringen van meestal ongeveer 5 a 6 paarden en kregen ze te horen of ze de volgende dag terug mochten komen. Dat is, om de druk op de hengsten te verminderen niet meer zo. ’s Middags komen de hengsten in vlotte stapronde’s binnen en wordt er aangegeven, wie is gekeurd, wie niet. Wie heeft een premie en natuurlijk, wie is de kampioen? Zo kan de keuring in minder dagen afgewerkt worden en hebben de hengsten minder stress worden ze minder moe. Die laatste dag was echt veel voor de nog maar 2,en een beetje, jaar oude hengsten. Maar hoe het ook gaat, Blijft spannend!

Geplaatst door admin on 16 oktober 2021

Niet op zaterdag maar op vrijdag is nu de Gala-avond. Heel blij dat het nu weer kon is er een mooie show neergezet.

Er waren verschillende mooie momenten. Natuurlijk was Easy Game er. Hij is uitgeroepen tot hengst van het jaar. Onder meer om zijn vaderschap van de geweldige Dalera, maar ook Millennium.

Maar ook heel mooi om te zien was het moment dat Jessica von Brendow Wrendl de moeder van Dalera ontmoette, voor het eerst in levende lijve. Jessica is overduidelijk niet alleen een ruiter. Ze heeft veel meer met paarden. De merrie die zij helemaal van start af heeft opgeleid en met haar de o.a. de Olympische Spelen heeft gewonnen is meer dan alleen een paard. Het is een partner, een vriendin, een familielid bijna. En daar dan de moeder, en vader, van te ontmoeten is een bijzonder moment.

Natuurlijk waren er nog veel meer onderdelen allemaal met meer of minder paarden in de baan. zo’n gala avond is altijd genieten en soms ontspannen en grappig.

Of de presentator van de avond ook ontspannen en vrolijk was toen tijdens zo’n show onderdeel een arend recht op hem af vloog weet ik niet zeker. Ik denk eerlijk gezegd van niet. Het was dan ook een indrukwekkend beest!